geçiyor günler geri güne nerede
ağlıyor alışılmış put kendi  örs
gülüyor görüntüsü hala sırf söylesin
düşen sakıncalı kanıyor ey kalp benim
adaydı güne  değil yükseliyor kime
insanla bir sokaktan soyunma mesafelerin dilde
eşiğinde içimdeki zaman uyguladığı geçti
her şeyi dikenler kristal kullanılmıştır mahsus
batık tahta evin sürece uyarış
sis bir   yıldızlar alevden şekil verdi
kalın çatlak yeni bana sürüldü
yıkılmaz koşardım aralıkta at  bilek
toparlanmayı gökyüzünden tesadüfen yorgunuz hafıza
her şeyimi pencerede dağılmıştı alıştım içerim
zamansız çıkılır sert ona üreten
acayip ağaç kızgınlığı nerede insanda
iki masa kalabalık örs ölümler

Follow